• Fei·er·schtee
enkelvoud
(onbepaald)
enkelvoud
(bepaald)
meervoud
(onbepaald)
meervoud
(bepaald)
nominatief en Feierschtee der Feierschtee Feierschtee die Feierschtee
datief me Feierschtee em Feierschtee Feierschtee de Feierschtee
accusatief en Feierschtee der Feierschtee Feierschtee die Feierschtee

Feierschtee, m

  1. (mineraal) flint, keisteen, vuursteen
  2. een stuk vuursteen dat gebruikt wordt om vonken te produceren