villa
- vil·la
- Leenwoord uit het Italiaans, in de betekenis van ‘landhuis’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1824 [1]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | villa | villa's |
verkleinwoord | villaatje | villaatjes |
- Het woord villa staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "villa" herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
98 % | van de Vlamingen.[3] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "villa" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)“Tussen rood en zwart” (2014), Uitgeverij Prometheus
, ISBN 9789044625691
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
- IPA: /ˈwiːla/
vīlla v
- (bouwkunde) villa, landgoed, landhuis
- «Imperator mercatorem rogat villamne vendat.»
- De opperbevelhebber vraagt de koopman of hij de villa verkoopt.
- «Imperator mercatorem rogat villamne vendat.»
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | vīlla | vīllae |
genitief | vīllae | vīllārum |
datief | vīllae | vīllīs |
accusatief | vīllam | vīllās |
ablatief | vīllā | vīllīs |
vocatief | vīlla | vīllae |
villa
- (bouwkunde) villa
- «De bor i en villa som utstrålar trivsel och trygghet.»
- Ze wonen in een villa die comfort en veiligheid uitstraalt.
- «De bor i en villa som utstrålar trivsel och trygghet.»
- fout, misleiding, misvatting, vergissing
|
|