piano

Buffetpiano.

Moderne vleugelpiano.

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  piano    (hulp, bestand)
• IPA: / piˈjano / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• pi·a·no

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘toetsinstrument’ voor het eerst aangetroffen in 1836
• zn: (verkorting) van pianoforte, uit het Italiaans letterlijk "zacht-hard", omdat op de eerste klavierinstrumenten geen verschil tussen hard en zacht spelen mogelijk was
• bw: van Italiaans piano

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	piano	piano's
verkleinwoord	pianootje	pianootjes

Zelfstandig naamwoord

de piano v / m

1. (muziekinstrument) algemene benaming voor een groot snaarinstrument waarvan de snaren via een toetsenbord (klavier) door hamertjes zacht of hard kunnen worden aangeslagen

   • Er is veel muziek voor de piano geschreven of bewerkt. 

2. (muziekinstrument) specifieke benaming voor het "wandmodel" van instrument [1] waarbij het toetsenbord haaks op de kast staat

   • Voor het inspelen was geen vleugel beschikbaar zodat ze zich moest behelpen met piano van de gastouders. 

Synoniemen

• [1,2]: pianoforte
• [2]: buffetpiano

Hyperoniemen

• [1,2]: muziekinstrument, snaarinstrument, toetsinstrument

Hyponiemen

• aliquotpiano, fortepiano, vleugelpiano

Afgeleide begrippen

   

pianist pianobouwer pianoconcert pianoconcerto pianoforte pianohand pianokruk pianokwartet pianokwintet pianoleraar pianoles pianomuziek pianorecital pianoscharnier pianoslag pianosonate pianospel pianostemmer pianostoel pianostuk pianotoets pianotrio piano-uittreksel pianovirtuoos

Verwante begrippen

• [1,2]: vleugel, vleugelpiano, babyvleugel, concertvleugel, pianola

Vertalingen

    1. groot snaarinstrument met klavier (algmeen)   

Bulgaars: пиано (bg) Catalaans: piano (ca) Chinees: 鋼琴 (zh) Duits: Klavier (de) o Engels: piano (en) Esperanto: piano (eo) Fins: piano (fi)

Frans: piano (fr) Hongaars: zongora (hu) IJslands: píanó (is) Japans: ピアノ (ja) Papiaments: piano Spaans: piano (es) m Tsjechisch: klavír (cs)

    2. buffetpiano   

Duits: Pianino (de) m Engels: upright piano (en)

Frans: piano droit (fr) m

Bijwoord

piano

1. (muziek) met een lage geluidssterkte

   • Deze passage moet piano worden gespeeld. 

Schrijfwijzen

• p

Synoniemen

• zacht, rustig

Antoniemen

• hard, luid, krachtig, sterk

Gangbaarheid

• Het woord piano staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "piano" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Engels

Uitspraak

• IPA: /piˈænoʊ/

enkelvoud	meervoud
piano	pianos

Zelfstandig naamwoord

piano

1. (muziekinstrument)  piano zn 

Esperanto

Zelfstandig naamwoord

piano

1. (muziekinstrument)  piano zn 

Fins

Zelfstandig naamwoord

piano

1. (muziekinstrument)  piano zn 

Frans

Uitspraak

• Geluid:  piano    (hulp, bestand)
• IPA: /pja.no/

Woordherkomst en -opbouw

• zn: (verkorting) van pianoforte, uit het Italiaans letterlijk "zacht-hard", omdat op de eerste klavierinstrumenten geen verschil tussen hard en zacht spelen mogelijk was
• bw: van Italiaans piano

Zelfstandig naamwoord

piano

1. (muziekinstrument)  piano zn 
2. (spreektaal) fornuis (in restaurant)

Bijwoord

piano

1. (muziek)  piano bw , met een lage geluidssterkte
2. (spreektaal) zachtjes, rustig aan

   «Vas-y piano.»

   Doe maar rustig aan.

Papiaments

Zelfstandig naamwoord

piano

1. (muziekinstrument)  piano zn 

Spaans

enkelvoud	meervoud
piano	pianos

Zelfstandig naamwoord

piano

1. (muziekinstrument)  piano zn