oosten

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  oosten    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈostə(n)/

Woordafbreking

• oos·ten

Zelfstandig naamwoord

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	oosten
verkleinwoord

het oosten o

1. (windstreek) een van de windstreken, die op landkaarten overeenkomt met de rechterkant

   • De zon komt op in het oosten. 
   • Duitsland ligt ten oosten van Nederland en België. 

2. (aardrijkskunde) gebiedsdeel of regio gelegen ten oosten van Nederland, o.m. Oost-Europa, Midden-Oosten, Azië, e.d.

Synoniemen

• oost

Antoniemen

• westen

Hyponiemen

• Midden-Oosten, Verre Oosten, beoosten, grootoosten, noordnoordoosten, noordoosten, zuidoosten, zuidzuidoosten

Afgeleide begrippen

• Oostenrijk, oostenwind

Verwante begrippen

• noorden
• zuiden

Vertalingen

    1. een van de windstreken, die op landkaarten overeenkomt met de rechterkant   

Afrikaans: ooste (af) Deens: øst (da) Duits: Osten (de) m Engels: east (en) Esperanto: oriento (eo) Frans: est (fr) m Fries: easten (fy) Grieks: ανατολή (el) v (anatolí) Ido: esto (io) Italiaans: est (it) Luxemburgs: Osten (lb) Nedersaksisch: oosten (nds)

Noors: øst (no) o, aust (no) o Nynorsk: aust (nn) o Pools: wschód (pl) m Portugees: este (pt), oriente (pt) Roemeens: est (ro) o Russisch: восток (ru) Schots: east (sco) Sloveens: vzhod (sl) m Slowaaks: východ (sk) monbezield Spaans: este (es) m, oriente (es) m, levante (es) m Tsjechisch: východ (cs) monbezield Zweeds: öst (sv)

Gangbaarheid

• Het woord oosten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "oosten" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Achterhoeks

Zelfstandig naamwoord

oosten

1. (windstreek) oosten; een van de windstreken, die op landkaarten overeenkomt met de rechterkant

Nedersaksisch

Zelfstandig naamwoord

oosten

1. (windstreek) oosten; een van de windstreken, die op landkaarten overeenkomt met de rechterkant

Sallands

Zelfstandig naamwoord

oosten

1. (windstreek) oosten; een van de windstreken, die op landkaarten overeenkomt met de rechterkant