• Een wetenschappelijk leenwoord uit Latijn oriens m “rijzend, verschijnend (van de zon)”, deelwoord van het werkwoord oriri opstaan, rijzen, verschijnen. [1]
  • Het werkwoord orientar is afgeleid van het zelfstandig naamwoord oriente.

oriente m

  1. (aardrijkskunde) de oost, het oosten (o.m. Midden-Oosten)
  2. (windstreek) oost
vervoeging van
orientar

oriente

  1. aanvoegende wijs eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van orientar
  2. aanvoegende wijs derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van orientar
  3. gebiedende wijs (bevestigend en ontkennend) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van orientar
  1. Joan Corominas & José Pascual
    “Diccionario crítico etimológico castellano e híspanico (6 tomos)”, Tomo II: ME-RE (1985), Gredos, Madrid, p. 297