kuur

Niet te verwarren met: kür

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kuur    (hulp, bestand)
• IPA: / kyr / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• kuur

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘geneeswijze’ voor het eerst aangetroffen in 1350

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	kuur	kuren
verkleinwoord	kuurtje	kuurtjes

Zelfstandig naamwoord

de kuur v / m

1. een behandeling ter genezing van een ziekte of een ongezonde situatie (zoals een verslaving)

   • Hij moest een kuur tegen verdere uitzaaiing van de kanker ondergaan. 

2. plotseling optredend vreemd gedrag

   • Wat een kuren heeft dat ding. 

Synoniemen

• [2] bevlieging, gril

Hyponiemen

   

apenkuur badkuur chemokuur hongerkuur karell-kuur kippenkuur kneippkuur mestkuur ontwenningskuur rustkuur sapkuur sippy-kuur slaapkuur verjongingskuur vermageringskuur waterkuur zweetkuur

Afgeleide begrippen

• kuurhotel, kuuroord

Vertalingen

    1. een behandeling ter genezing van een ziekte of een ongezonde situatie (zoals een verslaving)   

Duits: Kur (de) v Engels: treatment (en) Frans: cure (fr) v

Italiaans: cura (it) v Spaans: cura (es) v

    2. vreemd gedrag, bijzondere karaktertrek   

Duits: Macke (de) v Engels: caprice (en), whim (en), quirk (en)

Frans: caprice (fr), défaut (fr) m Spaans: capricho (es) m

Werkwoord

vervoeging van
kuren

kuur

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kuren
   

   • Ik kuur. 

2. gebiedende wijs van kuren
   

   • Kuur! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kuren
   

   • Kuur je? 

Gangbaarheid

• Het woord kuur staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kuur" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.