koffer

koffer

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  koffer    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• kof·fer

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘reistas’ voor het eerst aangetroffen in 1300
• Afkomstig van het Franse coffre, het Latijnse cophinus (korf), het Arabische quffa (korf) en het Oudgermaanse kober (korf, handtas).

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	koffer	koffers
verkleinwoord	koffertje	koffertjes

Zelfstandig naamwoord

koffer m (gewestelijk: o)

1. een draagbare bergruimte waarin spullen kunnen worden meegenomen tijdens het reizen

   • Albert had haar laten praten terwijl hij zijn koffer pakte.  

Synoniemen

• valies, reiskist

Hyponiemen

• attachékoffer, geldkoffer, handkoffer, hutkoffer, lokkoffer, platenkoffer, plofkoffer, reiskoffer, scheepskoffer

Afgeleide begrippen

• kofferbak, kofferdam, koffergrammofoon, kofferlabel, kofferruimte, kofferschrijfmachine, koffervis, kofferwoord

Vertalingen

    1. een draagbare bergruimte waarin spullen kunnen worden meegenomen tijdens het reizen   

Afrikaans: tas (af) Baskisch: maleta (eu) Catalaans: maleta (ca) Deens: kuffert (da) Duits: Koffer (de) m Engels: suitcase (en)

Esperanto: valizo (eo) Frans: valise (fr) v, malle (fr) v Italiaans: valigia (it) Papiaments: maleta, falis Spaans: maleta (es) v Tsjechisch: kufr (cs)

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als werkwoord}

Werkwoord

vervoeging van
kofferen

koffer

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kofferen
   

   • Ik koffer. 

2. gebiedende wijs van kofferen
   

   • Koffer! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kofferen
   

   • Koffer je? 

Gangbaarheid

• Het woord koffer staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "koffer" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.