keren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  keren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ke·ren

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘wenden’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901
• In de betekenis van ‘vegen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
keren	keerde	gekeerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

keren

1. overgankelijk de andere zijde toewenden

   • Hij keerde de lap stof zodat de ongebruikte zijde te voorschijn kwam. 

2. ergatief een voertuig een bocht van 180 graden doen maken

   • Ik vermoedde dat ik op de verkeerde weg zat en ben daarom maar even gekeerd en teruggereden. 

3. overgankelijk doen omwenden, tegenhouden, terugdrijven
4. wederkerend zich ~:

Uitdrukkingen en gezegden

• binnen de kortste keren

binnen een zeer korte tijd

•  Binnen de kortste keren was mijn shirt compleet doorweekt van het zweet.  

Hyponiemen

   

afkeren bekeren inkeren omkeren opkeren terugkeren toekeren uitkeren verkeren wederkeren weerkeren weeromkeren

Afgeleide begrippen

   

keerboei keerdam keerdicht keerdriehoek keerdruk keerklep keerkring keerkromme keerlus keermuur keerploeg keerpunt keerrooster keersluis keerteen keervers keerwand keerweer keerwoord keerzang keerzij keerzijde kering wederkerig

Vertalingen

    1. de andere zijde toewenden   

Engels: turn (en)

Zelfstandig naamwoord

de keren mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord keer

Gangbaarheid

• Het woord keren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "keren" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.