uitkeren
- uit·ke·ren
- In de betekenis van ‘het rechtmatige deel betalen’ voor het eerst aangetroffen in 1525 [1]
- samenstelling van uit bw en keren ww
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
uitkeren |
keerde uit |
uitgekeerd |
zwak -d | volledig |
uitkeren
- ditransitief betalingen verzorgen, meestal door een instantie aan individuen
- Zij kregen hun werkloosheidsgeld niet uitgekeerd.
1. betalingen verzorgen, meestal door een instantie aan individuen
- Het woord uitkeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "uitkeren" herkend door:
99 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen.[2] |
- ↑ "uitkeren" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be