stinken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  stinken    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈstɪŋkə(n) / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• stin·ken

Woordherkomst en -opbouw

• erfwoord via Middelnederlands stinken van stinkan, in de betekenis van ‘kwalijk ruiken’ voor het eerst aangetroffen in 901

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
stinken /ˈstɪŋkə(n)/	stonk /stɔŋk/	gestonken /ɣəˈstɔŋkə(n)/
klasse 3	volledig

Werkwoord

stinken

1. absoluut een onaangename geur hebben

   • Bah, het stinkt hier. 
   • Ga je eerst wassen, je stinkt! 

2. absoluut, (figuurlijk) niet in orde zijn

   • Die kwestie stinkt. 

Synoniemen

• [1] meuren, rieken
• [2] rammelen [6]

Hyponiemen

• instinken, rondstinken

Afgeleide begrippen

   

stinkadorus stinkblad stinkbok stinkbom stinkdier stinker stinkerd stinkerij stinkhout stinkjaloers stinkkaas stinkneus stinkniese stinkstok stinkvogel stinkvrucht stinkzwam

Uitdrukkingen en gezegden

• Dat stinkt

Dat is niet pluis, daar klopt iets niet

• Een uur in de wind stinken

Heel erg veel stank verspreiden

• Erin stinken

Erin geluisd worden, zich laten foppen

• Vis begint aan de kop te stinken

Een organisatie of bedrijf gaat ten onder door slecht bestuur

• Zijn stinkende best doen

Erg zijn best voor iets doen, je uiterste best doen

Vertalingen

    1. een onaangename geur hebben   

Duits: stinken (de) Engels: stink (en) Esperanto: fetori (eo) Fins: haista (fi) Frans: puer (fr) Ido: malodorar (io)

Italiaans: puzzare (it) Oekraïens: смердіти (uk) Pools: śmierdzieć (pl) Portugees: feder (pt) Spaans: oler (es), apestar (es), heder (es) Zweeds: stinka (sv)

Gangbaarheid

• Het woord stinken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "stinken" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Duits

Werkwoord

stamtijd
infinitief	verleden tijd	voltooid deelwoord
stinken	stank	gestunken
Klasse 3 sterk	volledig

stinken

1. stinken