rieken
- rie·ken
- In de betekenis van ‘een geur geven of opnemen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901 [1]
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
rieken |
rook |
geroken |
klasse 2 | volledig |
rieken
- inergatief een sterke, meestal onaangename geur en/of stank verspreiden
- Het riekt naar benzine.
de rieken mv
- meervoud van het zelfstandig naamwoord riek
- Het woord rieken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "rieken" herkend door:
93 % | van de Nederlanders; |
87 % | van de Vlamingen.[2] |
- ↑ "rieken" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be