schijten

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  schijten    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈsxɛɪtə(n) / (3 lettergrepen)
  • (Noord-Nederland): /sχɛɪtə(n)/
  • (Vlaanderen, Brabant): /sxɛːtə(n)/
  • (Limburg): /sxɛɪtə(n)/

Woordafbreking

• schij·ten

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘poepen’ voor het eerst aangetroffen in 1360
• Te herleiden tot [[Protogermaans]] *skītan-, Indo-Europees skeh2i-d- / skeh2i-t- › *skeh2i- (doublet met scheiden).

[1] erfwoord afkomstig van: Middelnederlands: schiten Germaans: skītan-'' Indo-Europees: *sk(h)eh2i-d / skeh2i-t-

Verwant in Germaans: West: Engels: shit, Duits: scheißen, Limburgs sjiete, Oudhoogduits scizan, Angelsaksisch scitan, Oudfrans: skīta

Verwant in Romaans: Italisch: Latijn: scindere, Frans: chier

Verwant in andere Indo-Europese taalgroepen: Grieks: σχίζω Litouws: skíesti

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
schijten	scheet	gescheten
klasse 1	volledig

Werkwoord

schijten

1. inergatief (informeel) zich ontlasten, poepen

Verwante begrippen

• kakken
• ontlasting hebben

Hyponiemen

• beschijten, uitschijten

Typische woordcombinaties

• In zijn broek schijten

(In figuurlijke zin) Angstig, bang zijn

Afgeleide begrippen

   

schijtbes schijtebroek schijter schijterd schijterig schijterij schijtgat schijthak schijthuis schijtlaars schijtlijster schijtluis schijtnoot schijtster schijtwortel schijtziek

Vertalingen

    1. poepen   

Duits: scheißen (de) Engels: shit (en)

Frans: chier (fr) Spaans: cagar (es)

Gangbaarheid

• Het woord schijten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "schijten" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.