kleden

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kleden    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• kle·den

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
kleden 'kle.dən	kleedde 'kle.də	gekleed ɣə'klet
zwak -d	volledig

Werkwoord

kleden

1. overgankelijk kleren aandoen
2. wederkerend, zich ~: met weefsel bedekken, van kleding voorzien

   • Zij kleedt zich altijd volgens de laatste mode. 

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
kleden	kledend
kleed	gekleed
kleding

Gelijkklinkende woorden

• kleedden

Synoniemen

• aankleedden

Hyponiemen

• aankleden, afkleden, bekleden, herkleden, inkleden, omkleden, ontkleden, opkleden, uitkleden, verkleden

Afgeleide begrippen

   

kledenkloppen klederdracht kledij kleding kleedcabine kleedgaren kleedgedrag kleedgeld kleedhok kleedhokje kleedhout kleedkamer kleedkuil kleedlokaal kleedruimte kleedsel kleedspaan kleedster kleedstijl kleedwagen klerenmaker

Uitdrukkingen en gezegden

• Hij is op zijn Paasbest gekleed

Stoett-1762

Vertalingen

    1. kleren aandoen   

Duits: kleiden (de) Engels: clothe (en), dress (en)

Spaans: vestir (es) Oudnoords: dubba, klǽða

    2. met weefsel bedekken, van kleding voorzien   

Duits: (sich) kleiden (de)

Oudnoords: dubba, klǽða Spaans: vestir (es)

Zelfstandig naamwoord

kleden mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord kleed

Synoniemen

• klederen, kleren

Gangbaarheid

• Het woord kleden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "kleden" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.