uitkleden

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  uitkleden    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• uit·kle·den

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  uit bw  en  kleden ww 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
uitkleden	kleedde uit	uitgekleed
zwak -d	volledig

Werkwoord

uitkleden

1. wederkerend zich ~ de eigen kleding afnemen

   • Hij had zich net uitgekleed om naar bed te gaan. 

   ▸ Hij maakte van de gelegenheid gebruik om zich helemaal uit te kleden en keek om zich heen in de heel kleine en heel Engelse slaapkamer waar het raam tochtte, ook al was het dicht.

2. overgankelijk van kleding ontdoen

   • Zij kleedde haar kindje uit en legde hem in zijn bedje. 

3. overgankelijk overdrachtelijk iemand financieel zwaar benadelen

   • Hij werd door die woekeraar helemaal uitgekleed. 

Gangbaarheid

• Het woord uitkleden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "uitkleden" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.