droevig

Nederlands

droevige moeder met haar dode zoon op haar schoot

Uitspraak

• Geluid:  droevig    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈdruvəx / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• droe·vig

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van droef met het achtervoegsel -ig

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	droevig	droeviger	droevigst
verbogen	droevige	droevigere	droevigste
partitief	droevigs	droevigers	-

Bijvoeglijk naamwoord

droevig

1. verdriet hebbend

   • De arts troostte de droevige familie na het overlijden van het jonge kind. 

2. verdrietig gevoel veroorzakend

   • Ik moet altijd huilen bij droevige films. 

Synoniemen

• treurig, verdrietig

Hyponiemen

• (intensivering) indroevig

Antoniemen

• blij, vrolijk

Afgeleide begrippen

• droefheid, droeftoeter

Bijwoord

droevig

1. treurig

   • Zijn vertrek stemt ons droevig, maar hij is een vrij mens en kan gaan en staan waar hij wil.' 

Vertalingen

    1.   

Duits: traurig (de), betrübt (de) Engels: sad (en), dismal (en), gaunt (en), miserable (en) Esperanto: malĝoja (eo), trista (eo) Frans: triste (fr)

Koerdisch: xemgîn (ku) Papiaments: tristu Spaans: triste (es), afligido (es) Vietnamees: buồn (vi)

Gangbaarheid

• Het woord droevig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "droevig" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.