douche

Nederlands

douche

Uitspraak

• Geluid:  douche    (hulp, bestand)
• IPA: /duʃ/

Woordafbreking

• dou·che

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘stortbad’ voor het eerst aangetroffen in 1847

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	douche	douches
verkleinwoord	doucheje	douchejes

Zelfstandig naamwoord

douche v/m

1. stortbad, druipbad

   ▸ Het was fascinerend om te zien hoeveel zout ik verloor: na dagen zonder douche stond mijn shirt stijf van de zoute strepen en bleef het bijna rechtop staan.

Hyponiemen

• champagnedouche, handdouche, monddouche, politzer-luchtdouche, spaardouche, stoomdouche

Afgeleide begrippen

• douchecabine, douchecel, douchegel, douchegordijn, douchekop, douchekraan, doucheschuim, douchetoilet

Vertalingen

    1. Stortbad   

Duits: Dusche (de) v Engels: shower (en) Frans: douche (fr) v

Pools: prysznic (pl) m Spaans: ducha (es) v Turks: duş (tr)

Werkwoord

vervoeging van
douchen

douche

1. aanvoegende wijs van douchen

Gangbaarheid

• Het woord douche staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "douche" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Engels

Zelfstandig naamwoord

douche

1. een instrument voor vrouwelijke hygiene.

Frans

Zelfstandig naamwoord

douch

1. douche stortbad

Werkwoord

vervoeging van
doucher

douche

1. eerste en derde persoon enkelvoud onvoltooid tegenwoordige tijd (indicatif présent) van doucher
2. eerste en derde persoon enkelvoud tegenwoordige aanvoegende wijs (subjonctif présent) van doucher
3. tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs (impératif présent) van doucher