conjunctief

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  conjunctief    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈkɔn.jʏŋk.tif/

Woordafbreking

• con·junc·tief

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘aanvoegende wijs’ voor het eerst aangetroffen in 1576.
• Leenwoord uit Laatlatijn coniūnctīvus (modus). Evenzo ontleend is Duits Konjunktiv.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	conjunctief	conjunctieven
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de conjunctief m

1. (taalkunde) (vaktaal) een werkwoordswijs waarmee men een wens, onzekerheid of mogelijkheid tot uitdrukking kan brengen

   • Lang leve de koningin! 

Synoniemen

• aanvoegende wijs, bijvoegende wijs, subjunctief

Antoniemen

• indicatief, aantonende wijs

Paroniemen

• conjunctie, conjunctuur

Vertalingen

    1. aanvoegende wijs   

Bulgaars: условно наклонение (bg) Duits: Konjunktiv (de) m Engels: subjunctive (en) Fins: konjunktiivi (fi), subjunktiivi (fi) Frans: subjonctif (fr) m

Italiaans: congiuntivo (it) m Latijn: coniunctivus (la) m, subiunctivus (la) m Pools: tryb łączący (pl) m Spaans: subjuntivo (es) m, modo subjuntivo (es) m

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	conjunctief	conjunctiever	conjunctiefst
verbogen	conjunctieve	conjunctievere	conjunctiefste
partitief	conjunctiefs	conjunctievers	-

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als bijvoeglijk naamwoord}

Bijvoeglijk naamwoord

conjunctief

1. zonder bepaalde aspecten uit te sluiten (verbindend)

Verwante begrippen

• conjunctiviteit

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Gangbaarheid

• Het woord conjunctief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.