bush
- bush
- Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘rimboe’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1912 [1] [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | bush | - |
| verkleinwoord | - | - |
de bush m
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Het woord bush staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- erfwoord van Middelengels bush, Angelsaksisch busċ/bysċ. Van West-Germaans *busk, Proto-Germaans *buskaz, Indo-Europees *bʰuH- ("groeien").
| enkelvoud | meervoud |
|---|---|
| bush | bushes |
bush
- (plantkunde) struik, struikgewas
- (plantkunde) afgesneden tak van een struik of boom
- (ecologie) bush, rimboe, wildernis (m.n. in Australië en Nieuw-Zeeland)
- (zoötomie) vossenstaart
- (techniek) lagerbus
- (informeel), (anatomie) schaamhaar
- [1] shrub
| vervoeging | |
|---|---|
| onbepaalde wijs | to bush |
| he/she/it | bushes |
| verleden tijd | bushed |
| voltooid deelwoord |
bushed |
| onvoltooid deelwoord |
bushing |
| gebiedende wijs | bush |
bush
- onovergankelijk, (plantkunde) als een struik groeien
- overgankelijk, (plantkunde) met struiken beplanten
- IPA: /bʊʃ/
- bush
- (verouderd) bush; een term die voornamelijk in Australië en Nieuw-Zeeland gebruikt wordt om een landschap aan te duiden dat niet in cultuur gebracht is
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | bush | bushy |
| genitief | bushu | bushů |
| datief | bushu | bushům |
| accusatief | bush | bushy |
| vocatief | bushe | bushy |
| locatief | bushu | bushech |
| instrumentalis | bushem | bushy |