bekken

Niet te verwarren met: Becken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  bekken    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈbɛkə(n) / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• bek·ken

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het middeleeuws Latijn, in de betekenis van ‘kom’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240
• In de betekenis van ‘slaginstrument’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1881
• Leenwoord uit het middeleeuws Latijn, in de betekenis van ‘ring van de heupbeenderen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1702

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	bekken	bekkens
verkleinwoord	bekkentje	bekkentjes

Zelfstandig naamwoord

het bekken o

1. vrij ondiepe maar brede ronde schaal
2. (anatomie) het gebeente tussen beide heupen

   • Mensen hebben een nauw bekken en dat kan bij de geboorte van een kind een groot probleem zijn. 

3. (muziekinstrument) een slaginstrument bestaande uit een metalen schaalvormige voorwerp

   • Bekkens worden los gebruikt maar ook per twee tegen elkaar geslagen. 

4. (geologie) (aardrijkskunde) glooiende laagte, bodeminzinking, stroomgebied

• 
  [1] Een bekken of doopvont.
• 
  [2] Het bekken van een mens.
• 
  [3] Een bekken is een slaginstrument.
• 
  [4] Het bekken van Heerlen (bij de H).

Hyponiemen

   

Amazonebekken Kaapbekken bufferbekken doopbekken firnbekken havenbekken inslagbekken kolenbekken koolbekken nierbekken retentiebekken schepbekken spaarbekken steenkolenbekken steenkoolbekken stuwbekken vergaarbekken verzamelbekken wachtbekken wasbekken waterbekken zeepbekken

Afgeleide begrippen

• [2] bekkenblessure, bekkenbodem, bekkenbreuk, bekkenfractuur, bekkengordel, bekkeninstabiliteit, bekkenpijn
• [3] bekkenist, bekkenslag

Vertalingen

    1. vrij ondiepe maar brede schaal   

Duits: Becken (de) o Noors: basseng (no) o, bekken (no) o

Nynorsk: basseng (nn) o, bekken (nn) o Spaans: fuente (es) v

    2. gebeente tussen beide heupen   

Deens: bækken (da) Duits: Becken (de) o Engels: pelvis (en)

Noors: bekken (no) o Nynorsk: bekken (nn) o Spaans: pelvis (es) v

    3. (muziekinstrument) slaginstrument bestaande uit een metalen schaalvormige voorwerp   

Duits: Becken (de) o

Engels: cymbal (en) Spaans: platillos (es) m mv, címbalos (es) m mv

    4. stroomgebied   

Spaans: cuenca (es) v

Zelfstandig naamwoord

de bekken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord bek

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
bekken	bekte	gebekt
zwak -t	volledig

Werkwoord

bekken

1. op een enthousiaste manier zoenen

   • Pieter stond in de hoek te bekken met die blondine. 

2. goed in de mond liggen

   • Die titel bekt niet lekker en kan beter veranderd worden. 

Hyponiemen

• afbekken, blauwbekken, geilbekken, lekkerbekken, schuimbekken

Gangbaarheid

• Het woord bekken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bekken" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.