• to·taal
  • Leenwoord uit het middeleeuws Latijn, in de betekenis van ‘geheel’ voor het eerst aangetroffen in 1482 [1]
  • afgeleid van het Latijnse tōtus met het achtervoegsel -aal [2]
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen totaaltotalertotaalst
verbogen totaletotaleretotaalste
partitief totaalstotalers-

totaal

  1. geheel
    • De totale productiewaarde van de sector steeg met 10%. 
  2. volkomen, volledig
    • De Europese top is uitgelopen op een totale mislukking. 
     Vandaag zou ik de woestijn intrekken, een dorre vlakte die mij totaal vreemd was.[3]
enkelvoud meervoud
naamwoord totaal totalen
verkleinwoord totaaltje totaaltjes
99 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.[4]