schuiven

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  schuiven    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• schui·ven

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘voortbewegen zonder op te tillen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1287

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
schuiven	schoof	geschoven
klasse 2	volledig

Werkwoord

schuiven

1. overgankelijk over de grond verplaatsen

   • Hij schoof de doos in de richting van de deur. 

Hyponiemen

   

aanschuiven achteruitschuiven afschuiven bijschuiven binnenschuiven buikschuiven dichtschuiven doorschuiven inschuiven nederschuiven onderschuiven openschuiven opschuiven opzijschuiven overschuiven toeschuiven uitschuiven vastschuiven verschuiven vooruitschuiven wegschuiven

Afgeleide begrippen

   

schuifaf schuifbalk schuifblad schuifcontact schuifdak schuifdeur schuifdoos schuifgesp schuifgiek schuifhek schuifkaas schuifklep schuifknop schuifla schuifladder schuiflood schuifmaat schuifplank schuifpui schuifpuzzel schuifraam schuifregelaar schuifregister schuifschakelaar schuifslot schuifspanning schuifspeld schuifsterkte schuiftafel schuiftrombone schuiftrompet schuifuil schuifuit schuifwand schuifweerstand schuivenmotor schuiver

Vertalingen

    1. over de grond verplaatsen   

Duits: schieben (de) Engels: shove (en), slide (en)

Oudnoords: reiða Spaans: deslizarse (es), hacer deslizar (es)

Zelfstandig naamwoord

schuiven mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord schuif

Gangbaarheid

• Het woord schuiven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "schuiven" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.