minstreel

1. Een minstreel, nagebootst in 2003.

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  minstreel    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈmɪnstrel / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• min·streel

Woordherkomst en -opbouw

• via Middelnederlands menestrele en Oudfrans menestrel "dienaar" van Latijn ministerialis "hofdienaar", in de betekenis van ‘troubadour’ voor het eerst aangetroffen in 1265

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	minstreel	minstreels minstrelen
verkleinwoord	minstreeltje	minstreeltjes

Zelfstandig naamwoord

de minstreel m

1. (middeleeuwen), (cultuur), (muziek), (verouderd) een in het Zuid-Frankrijk van weleer, langs kastelen en vorstenhoven rondreizend kunstenaar, musicus, zanger van liederen en voordrager van gedichten, balladen e.d.

   • Nog lang bleef het eigenaardige gezang van de minstreels in haar hoofd naklinken. 

2. (cultuur), (muziek), (verouderd) een langs herbergen, jaarmarkten rondtrekkend artiest, muzikant, zanger van liedjes en komediant

   • Met z'n grappen en vrolijke wijsjes bracht de minstreel het publiek in een uitgelaten stemming. 

Synoniemen

• meistreel (uitspraakvariant)
• [1] bard, fili, jongleur, rapsode, skald, speelman, troubadour, trouvère
• [2] straatmuzikant

Hyperoniemen

• [1] kunstenaar
• [2] beroep

Verwante begrippen

• [1] ballade, dichtkunst, hofcultuur, hoofsheid, muziek, verhaal, vertelling, voordracht
• [2] amusement, clown, goochelaar, jongleur, nar, draaiorgelman, vermaak, vertier

Vertalingen

    1. rondreizend kunstenaar   

Duits: Troubadour (de) m Engels: troubadour (en) minstrel (en)

Frans: troubadour (fr) m Pools: trubadurzy (pl) m

    2. rondreizend artiest   

Duits: Spielmann (de) m Engels: troubadour (en) wandering minstrel (en)

Frans: troubadour (fr) m

Gangbaarheid

• Het woord minstreel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "minstreel" herkend door:

89 %	van de Nederlanders;
67 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.