Schtock
- Schtock
- [1]: Afkomstig van het Oudhoogduitse woord stoc zn en het Middelhoodduitse woord stoc zn met herkomst uit het Germaans en Indogermaans
enkelvoud (onbepaald) |
enkelvoud (bepaald) |
meervoud (onbepaald) |
meervoud (bepaald) | |
---|---|---|---|---|
nominatief | en Schtock | es Schtock | Schteck | die Schteck |
datief | me Schtock | em Schtock | Schteck | de Schteck |
accusatief | en Schtock | es Schtock | Schteck | die Schteck |
Schtock, m
- staf, stok
- wandelstok
- hoop, stapel
- (economie) fabriek
- (plantkunde) scheut, struik
- (bouwkunde) etage, verdieping
- (kleding) rok
-
[1]: En Hund mit Stock
Een hond met stok -
[2]: Stick
Wandelstokken
- lewendich Stock
het vee