verbaal

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  verbaal    (hulp, bestand)
• IPA: /vɛr'bal

Woordafbreking

• ver·baal

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘mondeling’ voor het eerst aangetroffen in 1548
• afgeleid van het Latijnse verbum (woord) met het achtervoegsel -aal

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	verbaal	verbaler	verbaalst
verbogen	verbale	verbalere	verbaalste
partitief	verbaals	verbalers	-

Bijvoeglijk naamwoord

verbaal

1. met woorden

   ▸ Zoals hij zichzelf herinnerde uit die tijd, iets wat hij niet graag deed, moest hij ondraaglijk zelfverzekerd zijn geweest, verbaal sterk, gewend om alle discussies te winnen, kortom onuitstaanbaar.

2. (taalkunde) werkwoordelijk

Antoniemen

• [1] non-verbaal

Hyponiemen

• deverbaal, proces-verbaal

Verwante begrippen

• verbaal geweld: geweld met woorden, dus schelden e.d.
• verbale communicatie: communiceren met woorden, dus praten e.d. (in tegenstelling tot non-verbale communicatie)

Vertalingen

    1. met woorden   

Engels: verbal (en)

Spaans: verbal (es)

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	verbaal	verbalen
verkleinwoord	verbaaltje	verbaaltjes

Zelfstandig naamwoord

het verbaal o

1. proces-verbaal, bekeuring

Synoniemen

• proces-verbaal, bekeuring

Gangbaarheid

• Het woord verbaal staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "verbaal" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.