miegen
- mie·gen
- van Middelnederlands migen; de -ie- is dus een gewestelijke vorm (in plaats van een verwachte -ij- in het niet meer gangbare mijgen) [1][2]
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
miegen |
miegde |
gemiegd |
zwak -d | volledig |
miegen
- inergatief (spreektaal) via de blaas als vloeistof lozen van lichamelijke afvalstoffen
- Ga maar al verder. Ik moet eerst miegen.
1. via de blaas als vloeistof lozen van lichamelijke afvalstoffen
- Het woord miegen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.