urineren

Prent van een boer die aan het urineren is (Adriaen van Ostade).

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  urineren    (hulp, bestand)
• IPA: /ˌyriˈnɪːrə(n)/

Woordafbreking

• uri·ne·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans of Latijn, in de betekenis van ‘wateren’ voor het eerst aangetroffen in 1595
• afgeleid van het Franse uriner (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
urineren	urineerde	geürineerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

urineren

1. inergatief het via de blaas lozen van lichamelijke afvalstoffen in de vorm van vloeistof

Synoniemen

• miegen, pissen,  plassen ww  [2], wateren, zeiken [2]

Afgeleide begrippen

• urinering

Verwante begrippen

•  urinoir zn 

Vertalingen

    1. het via de blaas lozen van lichamelijke afvalstoffen in de vorm van vloeistof   

Catalaans: pixar (ca) Deens: urinere (da) Duits: urinieren (de), harnen (de) Engels: urinate (en) Esperanto: pisi (eo), urini (eo) Fins: virtsata (fi), pissata (fi) Frans: uriner (fr)

Italiaans: orinare (it), urinare (it), pisciare (it) Papiaments: pishi, oriná Pools: oddawać mocz (pl) Portugees: mijar (pt), urinar (pt) Spaans: orinar (es), mear (es) Zweeds: urinera (sv)

Gangbaarheid

• Het woord urineren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "urineren" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.