kapoen

Nederlands

Leenwoord uit het (Noordfranse) Picardisch capon (mod. Frans chapon) ^[1], in de betekenis van ‘gecastreerde haan’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 ^[2]

kapoen m

gesneden haan
▸ ⧖ Hy stierf verwinnaer in alle kampen, en droeg over zig eenen steen, genoemd Alectorius, die in den buyk van eenen haen of kapoen gevonden word, ter grootte van eene kleyne boon.^[3]
iemand die ondeugend is
▸ ⧖ De vriendschap van het lieve dier.
Verschaft mij waarlijk veel plezier.
Daarom bemin ik mijnen hond;
Ik houd hem zuiver en gezond,
Ik maak hem een fatsoenlijk nest.
En zorg voor eten in zijn' test.
Soms krijgt hij een stuk boterham
Dan zegt dit lief kapoentje.... ham!^[4]

1.

Het woord kapoen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "kapoen" herkend door:

82 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.^[5]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	kapoen	kapoenen
verkleinwoord	kapoentje	kapoentjes