genitivus

Latijn

Uitspraak

• Geluid:  genitivus    (hulp, bestand)
• IPA: /ɡe.niˈtiː.wus/

Woordafbreking

• ge·ni·ti·vus

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van genitus "geboren" met het achtervoegsel -ivus

Bijvoeglijk naamwoord

genitīvus

1. als geboren (aan, in, uit)
2. (grammatica) genitivus, genitief, vaak zelfstandig gebruikt (verkorting van "casus genitivus") als aanduiding van de tweede naamval in het Latijn en Grieks, die toegepast wordt op het zelfstandig naamwoord en daarop betrekking hebbende bijvoeglijke naamwoorden: de genitivus is de bezitsvorm die aangeeft waarvan iets of iemand is:

   «domus patris est»

   het huis is van vader

   «pueri Romae»

   jongens van Rome

Verbuiging

	enkelvoud			meervoud
	mannelijk	vrouwelijk	onzijdig	mannelijk	vrouwelijk	onzijdig
nominatief	genitivus	genitiva	genitivum	genitivī	genitivae	genitiva
genitief	genitivī	genitivae	genitivī	genitivōrum	genitivārum	genitivōrum
datief	genitivō	genitivae	genitivō	genitivīs	genitivīs	genitivīs
accusatief	genitivum	genitivam	genitivum	genitivōs	genitivās	genitiva
ablatief	genitivō	genitivā	genitivō	genitivīs	genitivīs	genitivīs
vocatief	genitive	genitiva	genitivum	genitivī	genitivae	genitiva
Vergrotende trap (comparatief) (nom. m. enk.): genitivior
Overtreffende trap (superlatief) (nom. m. enk.): genitivissimus

Verwante begrippen

• nominativus, accusativus, dativus, vocativus, ablativus, ablativus absolutus

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.