ablativus
- ab·la·ti·vus
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | ablativus | ablativi |
verkleinwoord | - | - |
de ablativus m
- (grammatica) een naamval die de instantie aangeeft waarvan iets uitgaat of vertrekt.
- Het woord 'ablativus' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ab·la·ti·vus
- Verkort uit de vaste woordgroep casus ablativus ("ablatieve naamval").
ablatīvus m
- (grammatica) ablativus, ablatief
- «Ex urbe»
- uit de stad
- «In urbe»
- in de stad
- «Cum manu»
- met de hand
- «Ex urbe»
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | ablatīvus | ablatīvī |
genitief | ablatīvī | ablatīvōrum |
datief | ablatīvō | ablatīvīs |
accusatief | ablatīvum | ablatīvōs |
vocatief | ablatīve | ablatīvī |
ablatief | ablatīvō | ablatīvīs |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.