flikkeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  flikkeren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• flik·ke·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Vroeg-Modern- of Laat-Middelnederlands vlickeren "beweeglijk glanzen" (1545, Servilius) , naast flickeren "fladderen, onrustig vliegen" (1599, Kiliaan), verwant met Oudengels flicorian "vladderen, wapperen" (> modern Engels flicker) , ogenschijnlijk afgeleid van een stam *flik(k)-, met een iteratief suffix -er. Deze stam *flik(k)- is mogelijk secundair ontstaan uit een contaminatie van *flakk-ōn "fladderen" en *likk-ōn "(op)springen".
  • [4] Een moderne afleiding van flikker "homoseksuele man".

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
flikkeren	flikkerde	geflikkerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

flikkeren

1. inergatief afwisselend meer en minder of helemaal geen licht geven of terugkaatsen

   • De lampjes blijven flikkeren. 

2. inergatief, (informeel) vallen

   • Hij is van de trap geflikkerd. 

3. overgankelijk, (informeel) gooien

   • Flikker die pc het raam uit. 

4. (dysfemisme) geslachtsgemeenschap hebben, i.h.b. van homoseksuelen

Synoniemen

• [1] blikkeren, flakkeren, fonkelen, knipperen
• [2] donderen, duvelen, lazeren, sodemieteren
• [3] donderen, mieteren, smijten

Hyponiemen

• omflikkeren, opflikkeren

Afgeleide begrippen

• flikkerbuis, flikkering, flikkerlicht, geflikker

Vertalingen

    1.   

Deens: flimre (da) Engels: flare (en), flare up (en), flash (en), flicker (en), lighten (en)

Spaans: centellear (es), chisporrotear (es), destellar (es), flamear (es), parpadear (es), relampaguear (es), rielar (es)

Gangbaarheid

• Het woord flikkeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "flikkeren" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.