blikkeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  blikkeren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• blik·ke·ren

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘flikkeren’ voor het eerst aangetroffen in 1605
• frequentatief gevormd uit blikken "schitteren" met het achtervoegsel -er

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
blikkeren	blikkerde	geblikkerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

blikkeren

1. flikkeren, licht van snel afwisselende sterkte afgeven

Gangbaarheid

• Het woord blikkeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "blikkeren" herkend door:

43 %	van de Nederlanders;
35 %	van de Vlamingen.