ablaut
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: ablaut (hulp, bestand)
- IPA: / ˈɑblɑut / (2 lettergrepen)
- (Noord-Nederland): /ˈɑp.lʌʊ̯t/
- (Vlaanderen, Brabant): /ˈɑp.lɔʊ̯t/
- (Limburg): /ˈɑb.laʊ̯t/
Woordafbreking
- ab·laut
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘regelmatige, grammaticaal bepaalde klinkerwisseling’ voor het eerst aangetroffen in 1846 [1]
- Leenwoord uit Duits Ablaut, gevormd uit het voorzetsel ab- ‘van ... af’ en Laut ‘klank’.[2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | ablaut | ablauten |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
ablaut m
- (taalkunde) de op het Indo-Europees teruggaande regelmatige afwisseling van bepaalde wortelklinkers in etymologisch verwante woorden en woorddelen, die niet door de klankomgeving wordt bepaald
- De Nederlandse sterke werkwoorden vertonen klinkerafwisselingen die teruggaan op de Indo-Europese ablaut.
Synoniemen
Afgeleide begrippen
- ablautreeks, ablautsformatie, ablautsrij, ablautstrap, ablautsverhouding, ablautsvorm, ablautswisseling
Verwante begrippen
Vertalingen
1. regelmatige, grammaticaal bepaalde klinkerwisseling
Gangbaarheid
- Het woord ablaut staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "ablaut" herkend door:
| 17 % | van de Nederlanders; |
| 19 % | van de Vlamingen.[3] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "ablaut" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ ablaut op website: Etymologiebank.nl
- ↑
Weblink bron Gearchiveerde versie “Word Prevalence Values” op ugent.be
Slowaaks
Zelfstandig naamwoord
ablaut m
- (taalkunde) ablaut; de op het Indo-Europees teruggaande regelmatige afwisseling van bepaalde wortelklinkers in etymologisch verwante woorden en woorddelen, die niet door de klankomgeving wordt bepaald
Synoniemen
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Tsjechisch
Uitspraak
- IPA: /ablaʊ̯̯t/
Woordafbreking
- ab·laut
Woordherkomst en -opbouw
- Afgeleid van het Duitse zelfstandig naamwoord Ablaut
Zelfstandig naamwoord
- (taalkunde) ablaut; de op het Indo-Europees teruggaande regelmatige afwisseling van bepaalde wortelklinkers in etymologisch verwante woorden en woorddelen, die niet door de klankomgeving wordt bepaald
Verbuiging
Synoniemen
Afgeleide begrippen
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)