Atlas
Niet te verwarren met: atlas |
demoniem | |
---|---|
inwoner | Atlanteeër |
vrouwelijke inwoner | Atlanteïsche |
bijvoeglijk | Atlanteïsch |
- At·las
- [1] via Latijn Atlas van Oudgrieks Ἄτλας (Atlas), de naam van een titaan [1]
- [2] eponiem, in de Griekse mythologie ontstond het gebergte toen de titaan Atlas weigerde de held Perseus te helpen, waarop deze hem het hoofd van Medusa liet zien, waardoor de gigant versteende
enkelvoud | bezitsvorm | meervoud | |
---|---|---|---|
naamwoord | Atlas | Atlass | - |
verkleinwoord | - | - | - |
Atlas m
- (mythologie) figuur uit de Griekse mythologie die het hemelgewelf op zijn schouders droeg
- Na Platon was Atlas, de zoon van Poseidon, de eerste koning van Atlantis.
de Atlas m
- (toponiem) gebergte in Noord-Afrika
- [1] atlant
- Het woord Atlas staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- IPA: /ˈatlas/
- At·las
Atlas m
- (mythologie) Atlas
- «Nach Platon war Atlas, Sohn des Poseidon, erster König von Atlantis.»
- Na Platon was Atlas, de zoon van Poseidon, de eerste koning van Atlantis.
- «Nach Platon war Atlas, Sohn des Poseidon, erster König von Atlantis.»
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | Atlas | - |
genitief | Atlas', (Atlasses) |
- |
datief | Atlas, Atlasse |
- |
accusatief | Atlas | - |
- griechische Mythologie
- IPA: /ˈatlas/
- At·las
- Naar Atlas die de aardbol op zijn schouders droeg
Atlas m
- atlas (verzameling kaarten of afbeeldingen in boekvorm)
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | der Atlas | die Atlanten, die Atlasse |
genitief | des Atlas, des Atlanten, (des Atlasses) |
der Atlanten, der Atlasse |
datief | dem Atlas, dem Atlanten, dem Atlasse |
den Atlanten, den Atlassen |
accusatief | den Atlas, den Atlanten |
die Atlanten, die Atlasse |
- [1] Buch, Kartenwerk
- [2] Buch, Nachschlagewerk
- [1] Reiseatlas, Stadtplan, Straßenatlas, Weltatlas
- [2] Sprachatlas
- IPA: /ˈatlas/
- At·las
- Naar Atlas die de aardbol op zijn schouders droeg
Atlas m
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | der Atlas | - |
genitief | des Atlas, des Atlasses |
- |
datief | dem Atlas | - |
accusatief | den Atlas | - |
- [1] Anatomie, Halswirbel
- IPA: /ˈatlas/
- At·las
- Komt van het Arabische aṭlas in de zin van "glad, fijn"
Atlas m
- atlas (stof)
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | der Atlas | die Atlasse |
genitief | des Atlas, des Atlasses |
der Atlasse |
datief | dem Atlas, dem Atlasse |
den Atlassen |
accusatief | den Atlas | die Atlasse |
- [1] Satin
- [1] Stoff
- [1] Kettatlas, Schusstlas
- [1] Atlasbindung, Atlasseide
- IPA: /ˈatlas/
- At·las
- Naar Atlas die de aardbol op zijn schouders droeg
Atlas m
- (bouwkunde) een balkendrager in de vorm van een mannelijk figuur
- «Der Atlas von diesem Gebäude gefällt mir nicht.»
- De balkendrager in de vorm van een mannelijk figuur van dit gebouw bevalt me niet.
- «Der Atlas von diesem Gebäude gefällt mir nicht.»
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | der Atlas | die Atlasse, die Atlanten |
genitief | des Atlas, des Atlasses |
der Atlasse, der Atlanten |
datief | dem Atlas, dem Atlasse |
den Atlassen, den Atlanten |
accusatief | den Atlas | die Atlasse, die Atlanten |
- [1] Atlant
- [1] Architektur, Baukunst; Stütze
- IPA: /ˈatlas/
- At·las
Atlas m
- (aardrijkskunde) Atlasgebergte
- «Marokkaner betreiben im Atlas auch Wintersport.»
- Marokkanen doen in het Atlasgebergte ook aan wintersport.
- «Marokkaner betreiben im Atlas auch Wintersport.»
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | der Atlas | - |
genitief | des Atlas' | - |
datief | dem Atlas | - |
accusatief | den Atlas | - |
- [1] Gebirge
Atlas m
- (mythologie) Atlas
- Atlasgebergte
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | Atlās | Atlantes |
genitief | Atlantis | Atlantum |
datief | Atlanti | Atlantibus |
accusatief | Atlantem | Atlantes |
vocatief | Atla | ? |
ablatief | Atlante | Atlantibus |