wiek

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  wiek    (hulp, bestand)
• IPA: /ʋik/

Woordafbreking

• wiek

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘vleugel’ voor het eerst aangetroffen in 1561.
• erfwoord: Middelnederlands wieke ‘vlerk; wondpluksel; lampen-, kaarsenpit’, ontwikkeld uit Oergermaans *weukan, bij Indo-Europees *ueg- ‘weven’, waartoe ook Iers figh ‘weven’, Latijn vēlum ‘zeil; zeildoek’ en Sanskriet vāgurā́ ‘strop, valkuil’ behoren. Evenals Duits Wieche ‘vezelbundel; wondpluksel’, Fries wjok, wjuk ‘vleugel; vlerk; molenwiek’ en Engels wick ‘kaarsen- of lampenpit’.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	wiek	wieken
verkleinwoord	wiekje	wiekjes

Zelfstandig naamwoord

wiek v/m

1. (verouderd) (dichterlijk) vleugel
2. molenarm, windvanger op het gevlucht van een windmolen

   • De wieken van de molen kwamen in beweging. 

3. (België) pit van een kaars
4. (België) tampon

Synoniemen

• [3] lemmet, lont, pit

Hyponiemen

• arendswiek, koperwiek, molenwiek, vlaswiek, wentelwiek

Afgeleide begrippen

• wieken, wiekenkruis, wiekslag

Vertalingen

    2. molenwiek   

Duits: Flügel (de) m Engels: sail (en) Frans: aile (fr) v Italiaans: pala (it) v

Portugees: pá (pt) v Spaans: aspa (es) v Waals: aiye (wa) v

    3. kaarsenpit   

Duits: Docht (de) m Engels: wick (en) Frans: mèche (fr) v Noors: veke (no) m, veike (no) m

Nynorsk: veik (nn) m, veike (nn) m Spaans: mecha (es) v Waals: witche (wa) v, metche (wa) v

Werkwoord

vervoeging van
wieken

wiek

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wieken
   

   • Ik wiek. 

2. gebiedende wijs van wieken
   

   • Wiek! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wieken
   

   • Wiek je? 

Gangbaarheid

• Het woord wiek staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "wiek" herkend door:

95 %	van de Nederlanders;
93 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.