veke
- ve·ke
- Afkomstig van het Oudnoorse woord vika.
- bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van vek
veke, mv
- onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van vek
veke m
m | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | veke | veken | veker | vekene |
genitief | vekes | vekens | vekers | vekenes |
- ve·ke
- Afkomstig van het Oudnoorse woord vika.
veke v
v | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | veke | veka | veker | vekene |
genitief | vekes | vekers |
v bijvormen |
enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | veka | vekor | vekone | |
genitief | vekas | vekors |