veik
- veik
- Afkomstig van het Oudnoorse woord veikr.
veik
- zwak
- «Han har en veik karakter.»
- Hij heeft een zwak karakter.
- «Han har en veik karakter.»
stellend | vergrotend | overtreffend | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald (sterk) |
m/v enkelvoud | veik | veikere | veikest |
o enkelvoud | veikt | |||
meervoud | veike | |||
bepaald (zwak) |
enkelvoud en meervoud |
veike | veikere | veikeste |
veik
- verleden tijd van vike
- veik
- (betekenis: zwak) Afkomstig van het Oudnoorse woord veikr.
- (betekenis: kaarsenpit) Afkomstig uit het Nederduits.
veik
- zwak
- «Han har en veik rygg.»
- Hij heeft een zwakke rug.
- «Han har en veik rygg.»
stellend | vergrotend | overtreffend | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald (sterk) |
m/v enkelvoud | veik | veikare | veikast |
o enkelvoud | veikt | |||
meervoud | veike | |||
bepaald (zwak) |
enkelvoud en meervoud |
veike | veikare | veikaste |
veik
- verleden tijd van vike
veik m
m | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | veik | veiken | veiker | veikene |
genitief |
bijvormen | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | veikar | veikane | ||
genitief |