schurk

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  schurk    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈsxʏr^ək / (1 of 2 lettergrepen)
• IPA: /sxɵrk/

Woordafbreking

• schurk

Woordherkomst en -opbouw

• Van Duits Schurke. In de betekenis van ‘boef’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1701

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	schurk	schurken
verkleinwoord	schurkje	schurkjes

Zelfstandig naamwoord

de schurk m

1. (scheldwoord) persoon die kwaad in de zin heeft en/of bedrijft

   • Die hele regering bestaat uit dieven, schurken en oplichters! 

   ▸ De waarheidscommissie die nu was begonnen zou niet alleen onschuldige slachtoffers van de politieke processen van een kwade tijd vrijspreken. Ze zou ook schurken brandmerken en niet alleen Tsjecho-Slowaakse schurken.

2. (in afgezwakte betekenis) een ondeugend iemand, m.n. een kind

   • Wat een kleine schurk ben jij toch! 

Hyponiemen

• [1] (intensivering) aartsschurk

Synoniemen

• [1] bandiet, boef, booswicht, fielt, gladakker [4], misdadiger, ploert, scharluin [2], schelm [1], schobbejak, schoelje, schoft, schorem, schorremorrie, slechterik, smiecht
• [2]  bengel zn , deugniet, ondeugd, rakker [1], schavuit [2]

Afgeleide begrippen

• schurkachtig, schurkenbende, schurkenstaat, schurkenstreek

Vertalingen

    1. persoon die kwaad in de zin heeft en/of bedrijft   

Duits: Schurke (de) m, Gauner (de) m Engels: villain (en), rogue (en) Fins: roisto (fi), konna (fi), lurjus (fi), kelmi (fi) Frans: scélérat (fr) Iers: bithiúnach (ga) m Italiaans: canaglia (it) v, furfante (it) m, mascalzone (it) m, farabutto (it) m, criminale (it), scellerato (it) m Japans: 悪人 (ja), 悪党 (ja), 悪漢 (ja)

Macedonisch: никаквец (mk) m, злобник (mk) m Noors: skurk (no) m Nynorsk: skurk (nn) m Russisch: злодей (ru) m, негодяй (ru) m, мерзавец (ru) m, подлец (ru) m Spaans: canalla (es) m, bribón (es) m, bellaco (es) m, ruin (es), pillo (es) m Tsjechisch: padouch (cs) m Zweeds: skurk (sv) g, bov (sv) g

Werkwoord

vervoeging van
schurken

schurk

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van zich schurken
   

   • Ik schurk me. 

2. gebiedende wijs van zich schurken
   

   • Schurk je! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van zich schurken
   

   • Schurk je je? 

Afgeleide begrippen

• schurken, schurkpaal

Gangbaarheid

• Het woord schurk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "schurk" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.