demoniem
inwoner Hollander
vrouwelijke inwoner Hollandse
bijvoeglijk Hollands
  • Hol·land
  • Afkomstig van het Oudnederlandse Holtland (houtland).
enkelvoud bezitsvorm meervoud
naamwoord Holland Hollands -
verkleinwoord - - -

Holland o

  1. (toponiem) een gedeelte van het westen van Nederland dat de provincies Noord-Holland en Zuid-Holland omvat
  2. (toponiem: land)(spreektaal) (Noord-Nederlands) als pars pro toto heel Nederland.

Dat is Holland op z'n smalst.

  • Dat is een voorbeeld van Nederlandse (overdreven) zuinigheid of bekrompenheid.
  • Zie de doorverwijspagina op Wikipedia voor meer informatie.


  • Hol·land
Naar frequentie 7489

Holland, o

  1. Holland
  2. (toponiem: land) Nederland
    «Amsterdam er hovedstad i Holland
    Amsterdam is de hoofdstad van Nederland.


  • Hol·land

Holland o

  1. Holland
  2. Nederland


  • Hol·land

Holland

  1. Holland
  2. Nederland


  • Hol·land

Holland o

  1. Holland
  2. (toponiem: land) Nederland; een land in het noordwesten van Europa, grenzend aan Duitsland en België met als officiële naam Koninkrijk der Nederlanden


  • Hol·land o

Holland

  1. Holland (provincies)
  2. (toponiem: land) Nederland
    «Holland odder die Nidderlenner iss der Eiropeeisch Deel vum Keenichreich Holland.»
    Holland of Nederland is de Europese deel van het Koninkrijk Nederland.


  • Hol·land
  enkelvoud
nominatief   Holland  
genitief   Hollands  

Holland, o

  1. Holland
  2. Nederland