tinne

Nederlands

Toren met tinnen.

Uitspraak

• Geluid:  tinne    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈtɪnə / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• tin·ne

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘kanteel’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1285
• van Middelnederlands tinne of tenne; cognaat met Middelnederduits tinne, Oudhoogduits zinna, Middelhoogduits zinne en Duits Zinne
  Dit is vermoedelijk een ablautende vorm van tand, ook gelet op Middelnederduits tind, tint; Fries tine; Angelsaksisch tind, Middelengels tinde, Engels tine; Oudhoogduits zint, Middelhoogduits zint/zindes; Oudnoords tindr, Zweeds tinne die allemaal op een puntig uitsteeksel betrekking hebben.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	tinne	tinnen
verkleinwoord	tinnetje	tinnetjes

Zelfstandig naamwoord

de tinne v / m

1. (verouderd) elk van de stukjes onderbroken muur bovenaan een getande wand van een gebouw of vestingwerk, historisch bedoeld als beschutting voor verdedigers die de onderbrekingen konden gebruiken om de aanvallers te beschieten
2. (figuurlijk) hoogste deel van een bouwwerk

Synoniemen

• [1] kanteel

Vertalingen

    1. elk van de stukjes onderbroken muur bovenaan een wand van een gebouw of vestingwerk   

Duits: Zinne (de) v

Engels: merlon (en)

Gangbaarheid

• Het woord tinne staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "tinne" herkend door:

35 %	van de Nederlanders;
32 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.