rammen
Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
- ram·men
Woordherkomst en -opbouw
- Afgeleid van ram “stampblok” met het achtervoegsel -en. [1]
- In de betekenis van ‘beuken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1637. [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| rammen |
ramde |
geramd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
rammen
- overgankelijk (militair) (scheepvaart) een opzettelijke botsing op een vijandelijk schip veroorzaken
- Triremen waren toegerust om een vijandelijk schip te rammen.
- overgankelijk (militair) (in een belegering) met een zwaar voorwerp een poort of deur inslaan
- De Geuzen ramden de poort van Brielle en namen de stad in.
- overgankelijk (informeel) (figuurlijk) in inelkaar ~: aframmeling geven, aframmelen, afranselen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen
1. een botsing op een vijandelijk schip veroorzaken
2. met een zwaar voorwerp een poort of deur inslaan
Zelfstandig naamwoord
rammen mv
- meervoud van het zelfstandig naamwoord ram
Gangbaarheid
- Het woord rammen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "rammen" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[3] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ rammen op website: Etymologiebank.nl
- ↑ "rammen" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Weblink bron Gearchiveerde versie “Word Prevalence Values” op ugent.be
Noors
Woordafbreking
- ram·men
Zelfstandig naamwoord
rammen, m
- bepaalde vorm nominatief enkelvoud van ram
Zelfstandig naamwoord
rammen, m
- bepaalde vorm nominatief enkelvoud van ramme