poli

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  poli    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈpoli / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• po·li

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	poli	poli's
verkleinwoord	polietje	polietjes

Zelfstandig naamwoord

de poli v

1. (informeel) (afkorting) polikliniek

Hyponiemen

• tandpoli

Gangbaarheid

• Het woord poli staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "poli" herkend door:

93 %	van de Nederlanders;
56 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Frans

Uitspraak

• Geluid:  poli    (hulp, bestand)
• IPA: /pɔ.li/

Woordherkomst en -opbouw

• Uit Latijn politus, oorspronkelijk het voltooid deelwoord van polire.

Woordafbreking

• po·li

Zelfstandig naamwoord

poli m

1. glans (na veelvuldig poetsen of polijsten)
2. (figuurlijk) luister, elegantie

	enkelvoud	meervoud
mannelijk	poli	polis
vrouwelijk	polie	polies

Bijvoeglijk naamwoord

poli

1. gepolijst
2. (figuurlijk) verfijnd
3. (figuurlijk) beschaafd, beleefd

Werkwoord

poli

1. voltooid deelwoord (participe passé) van polir

Afgeleide begrippen

• politesse

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /pɔlɪ/

Woordafbreking

• po·li

Zelfstandig naamwoord

poli

1. datief enkelvoud van pole
2. locatief enkelvoud van pole
3. instrumentalis meervoud van pole