horloge

Een polshorloge

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  horloge    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• hor·lo·ge

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘zakuurwerk, polshorloge’ voor het eerst aangetroffen in 1688
• Leenwoord uit het Frans (horloge), waarbij de betekenis is verschoven van "uurwerk" naar "polshorloge". Uiteindelijk afgeleid van het Griekse horologion, van horo (tijd) en logos (o.a. getal).

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	horloge	horloges
verkleinwoord	horlogetje	horlogetjes

Zelfstandig naamwoord

het horloge o

1. (tijdrekening) een draagbaar voorwerp waarop de tijd kan worden afgelezen

   • Ik ben mijn horloge vergeten. 

Hyponiemen

• ankerhorloge, duikhorloge, kwartshorloge, polshorloge, repetitiehorloge, stophorloge, zakhorloge

Afgeleide begrippen

• horlogeband, horlogebandje, horlogeglas, horlogekast, horlogeketting, horlogemaker

Verwante begrippen

• klok, pendule, uur, tijd, tijdklok, uurwerk

Vertalingen

    1. een draagbaar voorwerp waarop de tijd kan worden afgelezen   

Afrikaans: horlosie (af) Deens: ur (da) Duits: Uhr (de) v Engels: watch (en) Frans: montre (fr) v Grieks: ρολόι (el) o

Italiaans: orologio (it) m Pools: zegarek (pl) v Russisch: часы (ru) mv Spaans: reloj (es) m Turks: saat (tr) Zweeds: klocka (sv) g, armbandsur (sv) o

Gangbaarheid

• Het woord horloge staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "horloge" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Frans

Woordherkomst en -opbouw

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
horloge	l'horloge	horloges	les horloges

Zelfstandig naamwoord

horloge v

1. (tijdrekening) uurwerk, torenklok