bovenstandig

Nederlands

1. vissenkop, 2. baarddraad, 3. neus, 4. kieuwen met kieuwspleet, 5. borstvin, 6. rugvin/vetvin, 7. staartvin, 8. zijlijn, 9. anaalvin, 10. ?, 11. buikvin/zijvin, 12. staartwortel.
Bek: bovenstandig, eindstandig, onderstandig.

Boven-, tussen- en onderstandig vruchtbeginsel

Uitspraak

• Geluid:  bovenstandig    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• bo·ven·stan·dig

Woordherkomst en -opbouw

• Samenstellende afleiding van boven en stand met het achtervoegsel -ig

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	bovenstandig	bovenstandiger	bovenstandigst
verbogen	bovenstandige	bovenstandigere	bovenstandigste
partitief	bovenstandigs	bovenstandigers	-

Bijvoeglijk naamwoord

bovenstandig

1. (anatomie) bij vissen een bepaalde stand van de bek, waarbij de bek naar boven wijst.
2. (beschrijvende plantkunde) boven de plaats waar de kelk en de kroon zijn ingeplant zich bevindend

   • Een bovenstandig vruchtbeginsel. 

Antoniemen

• [2]: onderstandig

Vertalingen

    2. plantkunde   

Engels: superior (en)

Gangbaarheid

• Het woord bovenstandig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.