• bi·fe·nyl
  • afgeleid van fenyl met het voorvoegsel bi-
enkelvoud meervoud
naamwoord bifenyl -
verkleinwoord - -

het bifenylo

  1. (scheikunde) organische verbinding met als brutoformule C12H10


bifenyl m

  1. (scheikunde) bifenyl, difenyl; verbinding die een witte kristallijne stof vormt en voor verschillende industriële doeleinden wordt gebruikt met formule C6H5C6H5


bifenyl m

  1. (scheikunde) bifenyl, difenyl; verbinding die een witte kristallijne stof vormt en voor verschillende industriële doeleinden wordt gebruikt met formule C6H5C6H5


  • IPA: /bɪfɛnɪl/
  • bi·fe·nyl

bifenyl monbezield

  1. (scheikunde) bifenyl, difenyl; verbinding die een witte kristallijne stof vormt en voor verschillende industriële doeleinden wordt gebruikt met formule C6H5C6H5