• bru·to·for·mu·le
enkelvoud meervoud
naamwoord brutoformule brutoformules
verkleinwoord brutoformuletje brutoformuletjes

de brutoformulev / m

  1. (scheikunde) notatievorm voor een chemische verbinding, waarbij alleen de elementen met de aantallen atomen worden weergegeven, gerangschikt volgens C (koolstof), H (waterstof), de overige elementen alfabetisch