alken
- (IPA in voorbereiding)
- al·ken
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | alken | |
verkleinwoord |
de alken mv
- meervoud van het zelfstandig naamwoord alk
- meervoudsvorm als officiële benaming (steltloperachtigen) Alcidae een vogelfamilie van de open zee. De familie telt 24 soorten. Het verenkleed is grotendeels zwart van boven en wit aan de onderzijde. Ze hebben korte poten, hals en staart. Deze gedrongen zeeduikvogels hebben korte vleugels, die bij het onder water zwemmen als vinnen dienstdoen, maar om te vliegen zijn ze minder geschikt. Hun lichaamslengte varieert van 15 tot 75 cm
- [2] papegaaiduikers
- [2] alk, Aziatische marmeralk, brilzeekoet, Cassins alk, Craveri's alk, duifzeekoet, dwergalk, geoorde dwergalk, Japanse alk, Kittlitz' alk, kleine alk, kortbekzeekoet, kuifalk, marmeralk, neushoornalk, papegaai-alk, reuzenalk, Scripps' alk, Xantus' alk, zeekoet, zilveralk, zwarte zeekoet
- Het woord alken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- al·ken
Naar frequentie | zeldzaam |
---|
alken
- nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van alke
- al·ken
alken m
- (scheikunde) alkeen; onverzadigde koolwaterstofverbinding, verkregen uit ruwe olie door het kraken van alkanen met de algemene formule CnH2n
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- IPA: /alkɛn/
- (scheikunde) alkeen; onverzadigde koolwaterstofverbinding, verkregen uit ruwe olie door het kraken van alkanen met de algemene formule CnH2n
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | alken | alkeny |
genitief | alkenu | alkenů |
datief | alkenu | alkenům |
accusatief | alken | alkeny |
vocatief | alkene | alkeny |
locatief | alkenu | alkenech |
instrumentalis | alkenem | alkeny |
Alkenen in het Tsjechisch | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ethen • propen • buten • penten • hexen • hepten • okten • nonen |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.