• ver·gun·ning
  • Naamwoord van handeling van vergunnen met het achtervoegsel -ing.
enkelvoud meervoud
naamwoord vergunning vergunningen
verkleinwoord vergunninkje vergunninkjes

de vergunningv

  1. een officiële (noodzakelijke) toestemming om een bepaalde activiteit uit te voeren
    • Er werd zonder vergunning alcohol geschonken. 
     Er deden wilde verhalen over hem de ronde, zo zou hij de hele trail zonder geld doen, geen vergunning hebben en zo veel mogelijk eten van wat hij onderweg in de natuur tegen kwam.[1]
     Omdat de nood hoog is en er te weinig opvangplekken zijn, neemt Van der Burg de naar eigen zeggen uitzonderlijke stap om zelf over de vergunning te beslissen. Hij had vorige week al in het algemeen aangekondigd dat het kabinet van die mogelijkheid gebruik wil gaan maken.[2]
99 % van de Nederlanders;
99 % van de Vlamingen.[3]
  1. Tim Voors
    “Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018), Fontaine Uitgevers  
  2. Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)
    “Blauwe ster” (2016), Uitgeverij Prometheus  , ISBN 9789044628265
  3.   Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be