hinderwetvergunning

  • hin·der·wet·ver·gun·ning
enkelvoud meervoud
naamwoord hinderwetvergunning hinderwetvergunningen
verkleinwoord - -

de hinderwetvergunningv

  1. (juridisch) (geschiedenis) door de overheid gegeven toestemming tot exploitatie van een mogelijk gevaar, schade of hinder opleverende inrichting
     De uitstoot is vaak zwaarder dan de hinderwetvergunning toestaat.[2]
  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2.   Weblink bron
    Miriam Sluis
    “Stinkende, nostalgische stalen stad” (19 juli 2006) op nrc.nl