vergunningsplicht


  • ver·gun·nings·plicht
enkelvoud meervoud
naamwoord vergunningsplicht vergunningsplichten
verkleinwoord

de vergunningsplichtv / m

  1. het verplicht zijn om officiële toestemming te vragen voor het uitvoeren van een bepaalde activiteit
     De ander viel in de categorie 'wereldredder', trok naar Unterleuten om in opdracht van de natuurbescherming een paar domme vogels tegen de plaatselijke boeren te beschermen en maakte van elke nieuwe silo en elke geplande bestemmingswijziging een staatsaangelegenheid met vergunningsplicht, rijen dossiers en zenuwslopende kastje-naar-de-muurtoestanden.[1]
     Zaanstad legt als eerste gemeente in Nederland een vergunningsplicht op aan glazenwassers. Burgemeester Jan Hamming hoopt zo malafide glazenwassers in zijn gemeente aan te pakken.[2]



  1. “Ons soort mensen” (2016), Ambo/Anthos uitgevers  , ISBN 9789026334672
  2.   Weblink bron “Vergunning moet malafide glazenwassers tegengaan in Zaanstad” (vrijdag 19 januari 2024, 10:06), NOS