vergunningverlening

  • ver·gun·ning·ver·le·ning
enkelvoud meervoud
naamwoord vergunningverlening vergunningverleningen
verkleinwoord vergunningverleninkje vergunningverleninkjes

de vergunningverleningv

  1. het geven van een officiële toestemming voor iets waarvoor men een vergunning nodig heeft
     Het kabinet trekt de vergunningverlening voor een asielzoekerscentrum in de Overijsselse plaats Albergen naar zich toe. Daarmee passeert het kabinet de gemeente Tubbergen, waar Albergen ligt.[1]
  1.   Weblink bron “Kabinet passeert voor het eerst gemeente: vergunning voor azc in hotel” (16 augustus 2018), NOS